Jankverhaal van drugsdealer tegenover haar vriendje van de Volkskrant

Eerst was het allemaal vanwege die ene rol. Toen was het toch niet vanwege die ene rol maar toch ook weer een beetje wel. Toen had ze ineens liefdesverdriet en wist ze allemaal niet meer wat ze deed. Toen was het allemaal een voorraad voor eigen gebruik. "1 gram cannabis, 5 2C-B-pillen, 30 xtc-pillen, 2 gram ketamine en 10 gram cocaïne" plus "77 xtc-pillen, 1 gram cannabis, 11 gram cocaïne, 1,8 gram hasj, 11 gram amfetamine, 9 gram ketamine, 3,5 gram mdma en een flesje ghb" onze harige kont voorraad voor eigen gebruik. Toen kreeg ze korting als ze 100 pillen zou kopen. Toen was de groep ineens heel groot. Toen werd ze er ineens niet rijk van. Toen versneed ze de coke als een klungel. Toen was het de schuld van de verhuurster die in haar spullen had geneusd (maar toen bleek uit het requisitoir van de officier van justitie dat het toch iets genuanceerder ligt, want het poeder en de pillen lagen gewoon op tafel). Toen ging het weer over angst en pijn. Toen was het de schuld van de media. Toen waren het slechts acht pillen.

Drugsdealer Imanuelle Grives - veroordeeld voor drugsdealen - is echt fúll of shit.